21 januari van Swaziland naar St. Lucia

Woensdag 21 januari van Swaziland naar St. Lucia
Wake up om 5.30 uur met koffie en muffins, het wordt eentonig :).
6 uur onze laatste Game Drive hier en nu zien we niet alleen de witte neushoorn,maar ook de zwarte neushoorn. En heeeeeeeel veel giraffen, maar dit keer geen olifanten. Wel heel veel mooi gekleurde vogels en een gier.
Na het ontbijt vertrekken we naar St. Lucia, zo’n 300 km. verderop. Maar, eerst Swaziland uit. Tjonge jonge wat een bureaucratie. Eerst moeten we de auto parkeren en lopend naar het eerste bureau om een ‘departure stempel’ te halen, Swaziland uit. Daar staat een lange rij mensen en we sluiten aan in de kokende zon. Om een lang verhaal kort te maken, drie kwartier later hebben we alle documenten en paspoortcontrole doorstaan. We gaan naar de auto en door de douane. Onze auto wordt onderzocht en eindelijk mogen we verder. We zijn weer in Zuid Afrika.
De wegen zijn goed, merendeels 2 baans wegen met aan beide kanten een vluchtstrook. Deze vluchtstrook wordt gebruikt door het langzame verkeer, dat gaat opzij wanneer het snellere verkeer wil passeren. De auto die dan passeert, bedankt door middel van zijn waarschuwingslichten. Mooi geregeld en zelfs de vrachtwagens gaan opzij. We zien dat in Nederland nog niet zo snel gebeuren.
Op een gegeven moment komen er twee politieauto’s met waarschuwingslichten ons tegemoet als spookrijders. En hier rijden we 120 km. Ff schrikken,maar het blijkt dat er een zwaar konvooi aankomt en hiervoor moet iedereen wijken. Heeeeeel apart. Even later mogen we weer verder gaan.
En dan worden we weer gestopt door een eenzaam mannetje langs de weg met een bord waarop aan de ene kant staat “stop” en de andere kant ”go”. Stoppen dus. Er blijkt aan de weg te worden gewerkt en er is voor een klein gedeelte maar 1 rijstrook beschikbaar.
In St. Lucia aangekomen, checken we in bij ons B&B Rhino Ghuesthouse. Heel kleinschalig, we worden vriendelijk verwelkomd door Juliette met haar bijdehante zoontje van ongeveer 5 jaar. We krijgen een grote kamer met overdekt terras. Je kunt, als je wilt, gebruik maken van de keuken en er is een braai (voor de leken is dit een barbecue) aanwezig.
We worden gewaarschuwd door Juliette om na zonsondergang gedeelten van het plaatsje niet te bewandelen aangezien de nijlpaarden dan vanuit het water de bossen en parken gaan opzoeken. Het is dan uiteraard niet zo veilig meer. En ook de apen lopen vrij rond, hetgeen we al snel opmerken als we op ons terras koffie drinken: komen er ineens 2 apen over het dak van de buren gewandeld!!!
Als we ’s avonds uit eten zijn, horen we geschreeuw en we zien dat er een nijlpaard over straat loopt. Echt niet te geloven. Wij moeten echter wel die kant op en we zijn lopend. Gelukkig niets meer te zien als wij naar onze kamer gaan.