Verkenning van het eilandje Neringa

Zondag 5 augustus

Heerlijk ontbeten buiten op het terras van Vila Flora.
Alles wat je maar kunt wensen tot aan haring, of bokking (het had van beiden wat) toe.
Hierna zijn we gaan fietsen door Juodkrante (ben je zo doorheen haha) en naar een soort sprookjespad (cognitive dendrological path). Dit is een openbaar voetpad, ook bekend als de Heuvel der Heksen, door het bos met langs het pad allemaal Litouwse sprookjesfiguren uit legendes en verhalen in de Litouwse volksgeschiedenis. De wezens zijn uit bomen gehouwen en gehakt. Echt leuk om te zien.
Vervolgens pakken we het fietspad naar de andere zijde (verticaal) van het eiland Neringa naar de Baltische Zee. Wijzelf zitten aan de Curanian Lagune.
Prachtige paden, soms over houten vlonders en door bossen heen en langs de duinen en zee. Aan deze kant van het eiland waait het behoorlijk en de rode vlag is uit op het strand. Mooie hoge golven. Dus maar niet zwemmen.
Daarna zetten we de fietsen weer op de auto en rijden we naar de zuidpunt van het eiland en bezoeken we de plaatsjes Pervalka, Preila en Nida. Het ene plaatsje is wat groter dan de andere, maar verder zijn ze gelijk: mooie gekleurde houten huizen met rieten daken, duinen, strand, cafeetje, een enkel klein supermarktje en een restaurant. De zuidelijkste plaats Nida ligt aan de grens met het Russische Kaliningrad.
We eten nog een klein hapje calemares in Nida en gaan dan terug naar Vila Flora. Lekker douchen, wat drinken op ons balkon en dan kunnen we straks weer ergens gaan eten. Maar we hebben 20 km gefietst. Rustig aan beginnen, toch?